328-Spitsbergen Nederlandse Spitsbergen Expeditie 1972

Diep respect voor deze 4 onverschrokken jonge mannen. Interessant om te weten dat ook de oprichter van Bever hier aan deelgenomen heeft

ulturele antropologie, studie van Loek Rijven

https://natuurtijdschriften.nl/pub/542837 Hein Rijven & Fred van Olphen. (1975). Ornithologisch verslag Spitsbergen 1972. Het Vogeljaar, 23(5), 199–208.

https://docslib.org/doc/13186370/ornithologisch-verslag-spitsbergen-1972

https://nl.wikibooks.org/wiki/Nederlandse_Spitsbergenexpeditie_(1968-1969)

https://www.nporadio1.nl/fragmenten/nieuwsweekend/d36e6173-ba94-4ae9-91e3-26a5aa84d435/2022-07-30-50-jaar-nederlandse-spitsbergen-expeditie
de kop af een halve eeuw geleden stonden vier Nederlandse jongemannen op de top van Mount Newton, de hoogste berg van Spitsbergen. Deze zomer herdenken de twee nog levende leden van de Nederlandse Spitsbergen Expeditie die bijzondere tocht die ze zelf organiseerden.
https://blog.boekengilde.nl/interview-met-hein-doeksen
Hein Doeksen (1950) trok al op jonge leeftijd met zijn vader de bergen in. In 1972 stak hij met vrienden te voet dwars over Spitsbergen. Een paar jaar later, na het fatale bergongeluk van een van hen, ruilde hij het alpinisme in voor zeezeilen en maakte hij daarnaast vele voettochten langs de Noord-Atlantische kusten. Het aangrijpende verhaal dat hij in zijn boek vertelt is fictief, maar vindt zijn oorsprong in zijn ervaringen met de natuur.
https://www.nporadio1.nl/fragmenten/nieuwsweekend/d36e6173-ba94-4ae9-91e3-26a5aa84d435/2022-07-30-50-jaar-nederlandse-spitsbergen-expeditie
Op de kop af een halve eeuw geleden stonden vier Nederlandse jongemannen op de top van Mount Newton, de hoogste berg van Spitsbergen. Deze zomer herdenken de twee nog levende leden van de Nederlandse Spitsbergen Expeditie die bijzondere tocht die ze zelf organiseerden.
Groene en Rode tocht. Met zijn 3en gevallen in een 80m diepe spleet
Te gast: Hein Doeksen(Botanie) en Fred van Olphen(Vogelaar)
https://www.deleunstoel.nl/archief_artikelen.php?subrubriek_id=2&artikel_id=354

Een documentaire over de reis naar Spitsbergen om concrete plannen te bedenken hoe we de verduurzaming in Nederland gaan financieren.

https://www.youtube.com/watch?v=_HojOBHgsCI

Dit webinar over het de resultaten van het Interregproject NWE FABulous Farmers in de Hoeksche Waard werd op 22 juni 2022 georganiseerd door de Universiteit van Amsterdam, Stichting Collectief Hoeksche Waard en Biobest in samenwerking met Communicatiebureau de Lynx.
Webinar FABulous Farmers 22 juni 2022 - ondertiteld
Uitvoering Agrarisch Natuurbeheer Hoekse Waard Interreg
Akkerrandenbeheer

Observation data is stored in Darwin Core, which is a standard for biodiversity data used by platforms like GBIF. You can see a complete example here
Docs: https://naturtag.readthedocs.io/en/stable/
Downloads: https://github.com/pyinat/naturtag/releases
Other biodiversity tools
Finally, naturtag can improve interoperability with other tools and systems that interact with biodiversity data. For example, in addition to iNaturalist you might submit some observations to another platform with a more specific focus, such as eBird, BugGuide, or Mushroom Observer. For that use case, this tool supports Simple Darwin Core.
https://forum.inaturalist.org/t/how-do-you-organize-your-photos/8217
https://forum.inaturalist.org/t/extract-species-name-from-photo-filename-upon-upload/6510 It would be great if iNat did what Flickr does and retained the original file name upon upload, and extracted the species name from the original file name. Oddly, iNat extracts the species name from Flickr file names with no problem, so it’s clearly something iNat is capable of doing.
e definitely do read EXIF tags, so you keyword your photos, iNat will read those and add an ID if there is a taxonomy match.
https://forum.inaturalist.org/t/metadata-how-to-add-a-taxon-name-that-is-picked-up-by-inat-on-upload/3691
https://wildcounts.org/blog/2018/06/07/A-workflow-for-bulk-adding-annotated-photos-to-iNaturalist/

If you’re already familiar with the iNaturalist website, you might have seen or used its Annotations, which are a small list of core attributes that can be applied to all observations. Lifestage and Sex are two of these. If I tag a photo with Insect life stage=adult and Sex=male, these observation fields and values will get automatically added to iNaturalist when I upload the photo. Also, helpfully, iNaturalist will also automatically fill in the associated Annotations on the observation. Most observation fields don’t map on to an iNaturalist Annotation, but those that do will be automatically grabbed.

GeoTagged|Geotagged with Garmin GPSMAP64
GeoTagged|Geotagged with iPhone SE-Cyclemeter app
GeoTagged|Geotagged automatically by iPhone SE
GeoTagged|Geotagged manually in Darktable

To keep these tags organised in darktable, I preface all iNaturalist observation fields with iNaturalist field|. For example, in darktable I add those above examples as iNaturalist field|Insect life stage=adult and iNaturalist field|sex=male. I use my iNatTagCleaner script (below) to strip off the iNaturalist field| before I upload to iNaturalist.

iNaturalist also has a “tags” option for observations, which are free-form keywords that you can add to observations. These are generally less useful than observation fields because they’re not as consistent. However, they can be helpful for adding additional information to observations.

I have some personal iNaturalist tags in my darktable that I apply to relevant photos. Here are a few examples.

Mulder groeide op deze boerderij op, zijn vader was ook boer. “Patrijzen en veldleeuweriken waren alomtegenwoordig. Dat is nu wel anders.” Maar op zijn land zijn ze nog. Of weer. “Ik had een strookje bloemen ingezaaid in een gerstveld”, vertelt hij, “en na één zomer liep daar al een koppeltje patrijzen met acht kuikens. Ik heb nu al minstens vijf paar patrijzen op mijn land. In de wijde omgeving is er hooguit één paar per 100 hectare.”
Na die kiekendief in 2009 zaaide Mulder op elk perceel een brede, meerjarige akkerrand in. “Negen hectare voor akkervogels”, aldus Mulder, “Zo’n 13 procent van mijn grond.” Toch hebben er nooit grauwe kiekendieven gebroed. Terwijl er genoeg veldmuizen leven – vanouds de indicator van een rijk roofdierenleven. Op de bietenakker zijn graafsporen te zien, waar veldmuizen gepoogd hebben bij een biet te komen. Mulder: “Kennelijk hadden ze zin in iets zoets, wat grappig.”

Oude veendijk moest kaal
Een wild randje langs de perceelgrens met de buren is al twee keer ‘per ongeluk’ weggeklepeld.’ Dat wegschrapen van de vegetatie gebeurde zelfs met de oude veendijk achterin Mulders land. Een oud, met wilde planten begroeid dijkje van een kilometer lengte, waar in vervlogen tijden grauwe klauwieren broedden, en dat tijdens de grote ruilverkavelingen afgegraven en geëgaliseerd zou worden. “Maar daar stak mijn vader een stokje voor”, zegt Mulder.

Een nieuwe optie daarbij waarmee in één oogopslag te zien is in welk landen je een soort hebt doorgegeven ('mijn kaarten') of in welke landen een soort is geregistreerd (algemene kaarten per soort) zou m.i. een gave (en nuttige) toevoeging zijn! Dan denk ik aan zoiets: https://world.observation.org/map_user_world.php

Bijvoorbeeld zo:

• heatmap
• 100km-grid
• 50km-grid
• 25km-grid
• landniveau
• https://www.groene.nl/artikel/we-willen-hand-in-hand-met-de-natuur-boeren

Op het moment dat hij van de burgemeester het woord krijgt, loopt Ludie van der Bijl (51), woordvoerder van de boeren, de koeienstal uit. Het is kwart voor twaalf, zaterdag 25 september, het laatste nazomerweekend van het jaar. Buiten fietsen toeristen over de weg richting de kwelder en de Kobbeduinen. Binnen, in het midden van de stal van boerderij Florida, staan Carola Schouten, demissionair minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV), twee gedeputeerden van de provincie Friesland, de boswachter van Natuurmonumenten, de hoogleraar stikstof, de bedrijfsadviseur, de overige boeren, boerinnen en andere betrokkenen in afwachting van de terugkeer van Van der Bijl. Iemand begint te gniffelen. ‘Hij gaat ervandoor…’ In de stilte loeit een van de koeien.

Drie dagen geleden was nog steeds niet alles geregeld, het was onzeker of het vandaag wel door zou gaan. Maar het is gelukt. Dat riep ook Ineke van Gent, burgemeester van Schiermonnikoog, toen ze vanochtend bij de boerderij aankwam. Zo meteen gaan de zeven boeren van het eiland, de minister en de twee gedeputeerden de overeenkomst ‘Biodivers boeren op Schiermonnikoog’ ondertekenen. Hierin leggen de boeren vast dat ze een derde van hun koeien weg zullen doen, daarbij krijgen ze voor de transitie naar een biodiverse bedrijfsvoering en het opzetten van een eigen kaasmakerij vijf jaar financiële ondersteuning. Van Gent heeft net nog in haar speech gememoreerd hoe ingewikkeld en zwaar het proces in de afgelopen acht jaar was. ‘Ik voel diepe trots dat onze boeren dat voor elkaar hebben gekregen.’

Voor iedereen in de stal is het een belangrijk moment. Voor de burgemeester die regelmatig haar goede contacten in Den Haag inzette, appjes stuurde met ‘schiet nu eens op, het gaat hier niet goed, doe er wat aan’; voor de minister voor wie dit een mooie afsluiting van haar ministerschap is; voor de hoogleraar stikstof die een theorie in praktijk heeft kunnen brengen; voor de boswachter, maar vooral voor de zeven boeren. Voor hen gaat het leven wezenlijk veranderen. Zij leveren voor 1 december dit jaar samen 231 melkkoeien in van de huidige 606, waardoor er nog maar 375 op het eiland blijven.

Het plan lijkt simpel. In het kader van de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) krijgen de boeren in 2013 te horen dat een van de zeven boerenbedrijven van het eiland moet verdwijnen vanwege de te hoge stikstofuitstoot. Dertig hectare landbouwgrond zal daarna overgaan van polder naar natuur. De provincie Friesland heeft een kleine twee miljoen euro gereserveerd voor deze bedrijfsverplaatsing. Maar er is één probleem: niemand wil weg. ‘We wilden allemaal boer blijven op het eiland’, zegt Ludie van der Bijl op een middag vier maanden eerder aan tafel in een van de gebouwen van zijn boerderij Florida. ‘Toen hebben we gevraagd of we met het beschikbare PAS-geld zelf een plan mochten bedenken.’

Zo begint het verhaal van de zeven melkveeboeren. Alle zeven onafhankelijk, met allemaal heel verschillende bedrijven met eigen visies – de een heeft er een manege en paarden naast, de ander een kampeerboerderij, weer een ander verhuurt safaritenten, runt de eendenkooi, heeft meer of minder koeien, soms wat schapen erbij – maar allemaal zitten ze al generaties lang op het eiland en allemaal willen ze, ondanks de neveninkomsten uit toerisme, volwaardig melkveeboer blijven.

‘We zitten er ook persoonlijk allemaal anders in’, zegt Van der Bijl. ‘Ik doe het samen met mijn vrouw, onze oudste dochter wil het veebedrijf overnemen, de jongste de manege. Dus je denkt ook aan de toekomst.’ Zijn telefoon gaat en hij loopt naar buiten – tijdens ons gesprek wordt hij om de haverklap gebeld: als voorzitter van de Vereniging Boerenbelang, zo’n tachtig jaar geleden opgericht door de eilanderboeren om sterker te staan tegenover fabrikanten, politici en later natuurbeheerders, is hij een van de trekkers van het proces.

De afgelopen periode van acht jaar bracht bij de boeren veel emoties teweeg. Alleen al de discussie: wie levert koeien in en hoeveel? Ook haalde het oude vetes naar boven, zoals die tussen de drie boeren aan de rand van de duinen en Natura 2000-gebied – die om die reden al langer veel minder koeien mogen houden – en de vier grotere boeren verderop in de Banckspolder. ‘De geschiedenis herhaalde zich’, zegt Peter Visser van boerderij De Duinhoeve na afloop van de ondertekening. ‘We voerden weer dezelfde discussies als de generatie voor ons.’

‘Er is altijd wel wrijving tussen de boeren’, relativeert Jan Holwerda (85) – wiens grootvader in 1908 op boerderij Florida begon als pachter – telefonisch. Samen met zijn jongste broer nam hij het bedrijf van hun vader over. In zijn boek Boeren op Schiermonnikoog beschrijft hij hoe de huidige ‘polderboeren’ naar het eiland kwamen nadat in 1860 de zeedijk was aangelegd en er een polder ontstond. En ook hoe al ten tijde van het middeleeuwse uithof van het klooster van de cisterciënzer-monniken, met de grijze, oftewel ‘schiere’ pijen waar het eiland naar is vernoemd, kleine boeren op het eiland met hooguit een paar koeien en daarnaast andere inkomsten zoals strandjutten, de eilandbewoners van melk voorzagen. Hoe er later een zuivelfabriek op het eiland kwam die leverde aan de dorpsbewoners en het groeiende aantal badgasten.

https://www.groene.nl/artikel/we-willen-hand-in-hand-met-de-natuur-boeren

Per seconde verbruiken vliegtuigen 10 ml kerosine per stoel. - 36 liter per stoel per uur = 1000 km

Per seconde verbruiken vliegtuigen 10 ml kerosine per stoel. - 36 liter per stoel per uur = 1000 km

Fietsen: je rijdt 1 op 500 maar voor die ene liter "olie" is voedsel nodig..soms is dat b.v. melk (en vlees) van koeien die daarvoor voer (uit b.v. Thailand hebben gegeten) dat met de elektrische robot gemolken is getransporteerd, verhit, vervoerd, en gekoeld. Mogelijk kun je dan beter elektrisch rijden.. Bron: De energie survival gids van Jo Hermans.

start 3 minuten lang 30 X meer dan bij het lande

Een MD11 vliegtuig, waar KLM maximaal 294 mensen instopt, en maximaal 30 ton vracht daarbij verbruikt bij de start 3 minuten lang 30 X meer dan bij het landen. Alle eenheden zijn in kilo's, omdat het vliegtuig brandstof per kilo verbruikt. 1 liter is ongeveer 0,8 kilo. Tijdens het opstijgen gebruikt het vliegtuig ongeveer 30.000 kilo per uur. Dit kan je per kilometer niet echt specificeren omdat het vliegtuig accelereert. Dit duurt een minuut of 3, daarna wordt het tijdens de klim minder totdat het vliegtuig op kruishoogte en kruissnelheid nog ongeveer 6500-7500 kilo per uur verbruikt (afhankelijk van gewicht en vlieghoogte). Tijdens de daling gebruikt het vliegtuig ongeveer 1000-1500 kilo per uur. In een typische vlucht van 9 uur legt het vliegtuig een kleine 9000 kilometer af, en gebruikt het iets meer dan 65.000 kilo brandstof. Dit komt dus neer op een verbruik van 7,22 kilo (9 liter) per kilometer, of 0,25 kilo (0,030 liter) per passagier per kilometer. iets beter dan 32 kilometer per liter per persoon dus.
https://www.duurzaammbo.nl/11-home/5014-vliegen

Vliegtuig rijd 1:32

verbruik van 7,22 kilo (9 liter) per kilometer, of 0,25 kilo (0,030 liter) per passagier per kilometer. iets beter dan 32 kilometer per liter per persoon dus.

Management
Als derde kan er fors op brandstof worden bespaard door aanpassingen in het strategisch management van de luchtvaartmaatschappij. Daaronder valt het vervroegd afscheid nemen van oude toestellen of het herinrichten van de stoelverdeling zodat meer mensen in een toestel passen en dus minder vluchten nodig zijn.
https://www.vlieghinder.nl/nieuws/artikel/vliegtuigen-helft-schoner-in-2050
De onderzoekers doen ook enkele opvallende aanbevelingen. Zo is eenvoudig en direct winst te boeken door minder brandstof mee te nemen. Een vliegtuig heeft altijd een hoeveelheid kerosine aan boord voor onvoorziene situaties, maar daar kan veilig nog wat vanaf, menen de onderzoekers.

https://forum.inaturalist.org/t/self-made-distribution-maps-in-qgis/33891/2